Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2014

Ἡ νηστεία μέσα ἀπό τά τροπάρια τοῦ Τριωδίου.

    σπερινή μιλία

Δέν μπορομε εκολα, σύντομα καί στήν πληρότητά του νά καταλάβουμε τόν πλοτο τς πίστεώς μας, τς ρθοδοξίας. Εναι τόσο μεγάλος καί πολύς πλοτος ατός, στε λιγγιᾶ ὁ ἀνθρώπινος νος μπροστά του. Π.χ. διαβάζουμε πολλές φορές τήν γία Γραφή. Κάθε φορά νακαλύπτουμε κάτι καινούργιο, πού εναι καί πολύ θαυμάσιο. Πού μς συγκινεκαί μς θέλγει. Κάτι πού προηγουμένως δέν τό πήραμε εδηση, δέν τό προσέξαμε, δέν μς τράβηξε τήν προσοχή καί τό νδιαφέρον. Θεός σιγά-σιγά μς τά ποκαλύπτει καί μς τά φανερώνει. σο περισσότερο καταγινόμαστε μέ τήν γία Γραφή τόσο πιό πολύ σκοντάφτουμε, σκαλώνουμε πάνω στούς θησαυρούς τν νοημάτων καί τς διδασκαλίας της.
Τό διο συμβαίνει  καί μέ τήν μνολογία, μέ τά τροπάρια τς κκλησίας μας. Πολλές φορές κομε κάποιο τροπάριο τό ψάλλουμε καί τό προσπερνμε, σάν νά μή συμβαίνει τίποτε. Καί κάποια φορά ξυπνμε, σάν νά νοίγει τό μυαλό μας  καί τότε θαυμάζουμε, θά λεγα τρελλενόμαστε, πό τά νοήματα καί τό περιεχόμενο τν μνων. Κάθε τροπάριο πραγματικά εναι κι᾿ ἓνα θαυμάσιο κήρυγμα, μία οράνια διδασκαλία. Οἱ ἱεροί μνογράφοι ντως σαν γιοι καί σφαλςνθρωποι θεόπνευστοι. Τήν σκέψη τους, λλά καί τό χέρι τους  καθοδηγοσε τό γιο Πνεμα.
Κατά τό προηγούμενο τος ( 2003 ) σέ ναν ρθρο τς Μεγάλης Τεσσαρακοστς πρόσεξα να τροπάριο σχετικό μέ τήν νηστεία. ταν σάν νά τό βλεπα γιά πρώτη φορά καί μάλιστα μοῦ ἔκανε τόση ντύπωση, στε μετά τό ψάλσιμό του πανλθα σ᾿ ατό καί τό ξαναδιάβασα. Τό νόημά του ταν θαυμάσιο, φοβερό. Εχε βαθύτατο  νόημα καί σπουδαιότατη διδασκαλία γύρω πό τό μεγάλο καί σοβαρό θέμα τς νηστείας. κείνη τήν στιγμή μοῦ ἦρθε στό μυαλό ἡ ἰδέα, τι θά πρεπε ατά νά τά γνωρίσουν καί οχριστιανοί μας, οἱ ὁποοι δέν προσέρχονται στίς ερές κολουθίες , καί ν κόμη κκλησιάζωνται, δέν προσέχουν σο θά πρεπε τά ψαλλόμενα καί τά τελούμενα. 
τσι ταν βρκα τόν κατάλληλο χρόνο, πρα τό Τριώδιο καί διάβασα να-να λα τά τροπάρια καί κατέγραψα κενα πού ναφέρονται στή νηστεία. Πολλά πό ατά - χι λα - σς παρουσιάζω σήμερα, μεταφρασμένα βέβαια, καί θά φήσουμε ατά νά μιλήσουν γιά διάφορες πτυχές τς νηστείας. Θά διαπιστώσουμε λοι μας, τι σα μς λένε ἡ Ἁγία Γραφή, οἱ Ἅγιοι μέ τίς μιλίες τους καί τά συγγράμματά τους, τά δια κριβς μς λέγουν καί οἱ Ὑμνογράφοι μέ τούς μνους καί τά τροπάρια, πού συνέθεσαν.
γώ ζηττήν προσοχή σας καί παρακαλγιά τήν πομονή σας.
ς δομε τήν πρώτη παράγραφο. Τί πρέπει νά ασθανώμαστε ταν ρχεται νηστεία; Πς πρέπει νά τήν περιμένουμε καί νά τήν ποδεχώμαστε;
Θά τήν ποδεχώμαστε λυπημένοι; Στενοχωρημένοι; Μέ γογγυσμούς καί διαμαρτυρίες, γιατί πάλι θά κουρασθομε καί θά ταλαιπωρηθομε; μάν πάλι ρθε νηστεία καί πς θά τά βγάλουμε πέρα; πς θά ντέξουμε; Φοβώμαστε μήπως ρρωστήσουμε, μήπως πάθουμε κάτι καί τά βάζουμε μέ τήν κκλησία, κόμη καί μέ τόν Θεό, πού ρισαν τίς περιόδους τς νηστείας.
Λέγει ὁ ἅγιος ωάννης Χρυσόστομος:ρχεται νηστεία κι᾿ ἐμες πλιζόμαστε νά τήν πολεμήσουμε, σάν νά μς πλησίαζε κάποιο γριο θηρίο, κάποιο τέρας.  Ἄς δομε μως τί μς λένε πολλά τροπάρια τοΤριωδίου;
Μς συμβουλεύουν νά τήν ποδεχώμαστε «σμένως» καί «περιχαρς», δηλαδή μέ εχαρίστηση, μέ μεγάλη χαρά.
«σμένως τήν νηστείαν σπασώμεθα». «Περιχαρς» νά ποδεχθομε πιστοί τό θεόπνευστο διάγγελμα τς νηστείας, πως παλαιότερα οΝινευΐται. πως οπόρνες καί οτελνες δέχθηκαν μέ χαρά τό κήρυγμα τοῦ Ἰωάννου, πού ταν κήρυγμα μετανοίας.
«Ζεούσπροθυμία», μέ πολλή θερμή προθυμία νά σηκωθομε, γιά νά ποδεχθομε τό δρο τοΘεο, ( βλέπετε εναι δρο Θεο, εναι ελογία, δέν εναι κάτι χρηστο, κακό λυπηρό ), τό ποο ναστέλλει, ναχαιτίζει, διώχνει τόν καύσωνα τν παραπτώσεων. 
περίοδος ατή πού διερχόμαστε εναι καιρός μετανοίας, γι᾿ ατό  μες μέ χαρά νά τήν ρχίσουμε. - λοι μέ πρόθυμη καρδιά νά περάσουμε λαμπρς τίς πύλες τς γίας νηστείας καί νά προσφέρουμε στόν Χριστό εχαριστήριες δές. Μέ χαρά νά ρχίσουμε τήν νηστεία καί νά ποβάλουμε τούς αυτούς μας σέ γνες πνευματικούς. - σοι εμαστε πιστοί μέ ερηνική κατάσταση, μέ ελικρινδιάθεση ς ποδεχθομε τόν καιρό τς γίας νηστείας, ζητοντες φεση τν μαρτιν, πού καθένας κανε, γιά νά πιτύχουμε τήν χαρά τοορανο.
νοιξε τό στάδιο τς θεοσδότου γκρατείας.   Μέ χαρά ς τήν προϋπαντήσουμε, σοι χουμε νάγκη τοθείου λέους. εσπλαχνος Θεός διψάει τήν σωτηρία μας καί πιθυμενά δώσει στόν καθένα μας τήν συγγνώμη τν μαρτιν μας. ( λήθεια, γαπητοί μου, ταν Χριστός πάνω στό Σταυρό επε διψ, ατήν τήν σωτηρία μας δέν διψοσε;).
μπρός λαοί νά ποδεχθομε τν νηστειν τό χάρισμα καί τήν μετάνοια σάν δρο Θεο. τσι Σωτήρας μας Κύριος θά γίνει σ᾿ ἐμς λεως.- φθασε καιρός τν γώνων, μέ προθυμία λοι νά ρχίσουμε τήν νηστεία προσφέροντες στόν Κύριο ς δρα τίς ρετές.- Μέ χαρά νά ποδεχθομε πιστοί τήν εσοδο τς νηστείας καί χι σκυθρωποί, πως καμναν οφαρισαοι. μες νά νίψουμε τά πρόσωπά μας μέ τό δωρ τς παθείας, πως ζητάει Χριστός, ελογοντες καί περυψοντες Ατόν ες τούς αἰῶνας.
Καί τό τελευταο σ᾿ ατήν τήν νότητα: Μέ χαρά καί προθυμία νά νηστεύουμε. Νά δεχθομε τήν νηστεία σάν δρο Θεο. Νά νηστεύουμε ν μετανοί, γωνιζόμενοι πνευματικά, γιά νά πιτύχουμε τήν φεση τν μαρτιν μας.
Λοιπόν μέ μεγάλη χαρά καί πολλή προθυμία ποδεχόμαστε τό δρο τοΘεο, τήν νηστεία καί γωνιζόμαστε φιλότιμα. Τό βραβεο πό τόν γωνοθέτη Κύριο θά εναι μεγάλο καί κριβό.
Δέν χωρον δικαιολογίες καί προφάσεις ν μαρτίαις, «γώ δέν μπορ, εμαι ρρωστος» « τά εσερχόμενα δέν βλάπτουν, λλά τά ξερχόμενα».ν ντως δέν μπορες, μή νηστεύεις. λλά πρέπει νά γνωρίζεις, πώς κυρίως προετοιμασία εναι ἡ ἐξομολόγησις. Γι᾿ ατό πήγαινε νά ξομολογηθες. σύ μως οτε τό να κάνεις, οτε τό λλο. ρα εσαι πιστος καί παράνομος, γενής καί προκλητικός.
Μία λλη πτυχή, νας λλος τομέας εναι τό εδος καί ποιότητα τς νηστείας. τι δηλαδή δέν μιλομε μόνο γιά νηστεία τροφν καί φαγητν, λλά γιά γενική γκράτεια. νηστεία εναι πολύ πιό πνευματική. χουμε κι᾿ ἐδπολλά τροπάρια πού μς τό λένε.
Τό παρακάτω τροπάριο εναι παρμένο πό μία μιλία τοΜεγάλου Βασιλείου. « Νηστεύσωμεν νηστείαν δεκτήν εάρεστον τΚυρί.( Δέν δέχεται Θεός τήν νηστείαλων).ληθής νηστεία τν κακν λλοτρίωσις. ( Πραγματική νηστεία εναι νά πομακρυνθομε, νά ποξενωθομε πό τό κακό, νά σταματήσουμε καί νά γκαταλείψουμε τήν μαρτία). γκράτεια γλώσσης, θυμοῦ ἀποχή, πιθυμιν χωρισμός, καταλαλις, ψεύδους καί πιορκίας. τούτων νδεια νηστεία στίν ληθής καί επρόσδεκτος».
Νηστεία δέν εναι μόνο ἡ ἀποχή πό τά φαγητά, λλά ἡ ἀπομάκρυνσις πό κάθε πάθος, πό κάθε μαρτία. πό κάθε τί πού λερώνει, προσβάλλει, μειώνει καί κακοχαρακτηρίζει τόν νθρωπο. Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό, ἡ ἐπιμέλεια τς προσευχς, τά δάκρυα μαζί μέ τήν κατάνυξη καί προσφρά πρός τούς πένητας, πως επε Κύριος μέσα στίς γιες Γραφές.
καιρός τς νηστείας ς γίνει γιά σένα, ψυχή μου, φορμή ποχς πό τήν μαρτία, στροφή καί πλησίασμα πρός τόν Θεό, γιά νά ποφύγεις τούς γκρεμούς τς κακίας καί νά ποθήσεις μόνο τούς δρόμους πού σέ δηγον πρός τήν κεῖ ἀνάπαυση. Μή προσποιηθες τι κουράστηκες, οτε νά βαδίζεις στό δρόμο τοΘεομέ ραθυμία. τσι μέ συντομία καί μέσα σέ λίγες μέρες θά πλύνεις μέσα πό τήν καρδιά σου κηλίδες πολλν τν. θεος καιρός τς νηστείας ρθε γιά νά μς καθαρίσει πό τά ψυχικά πάθη καί νά πλύνει τά τραύματα τς ψυχς.
πως πομακρυνθήκαμε πό τά κρέατα καί πό τά λλα φαγητά, τσι νά ποφύγουμε κάθε χθρα πρός τόν πλησίον μας, καθώς πίσης καί τήν πορνεία, τό ψέμα καί κάθε κακό.
Πρέπει νά νηστεύουμε πως μς δίδαξε καί πραξε Χριστός. χι μέ χθρα, οτε μέ φθόνο καί ριδες, οτε μέ κενοδοξία καί δόλο, λλά μέ ταπεινοφροσύνη.
Μέ τήν ποδοχή τς νηστείας μή περιορισθομε μόνο σ ᾿    ατήν, λλά νά ποφύγουμε τά λέθρια πάθη τς ψυχς. Νά ποδείξουμε καρπούς κατανύξεως μες πού πρίν μαρτάναμε καί πικραίναμε τόν εσπλαχνο Θεό.- ς νηστεύσουμε μέ καθαρή καρδιά. Νά διατηρήσουμε καθαρό τό σμα , πως καί τό πνεμα καί νά φιερώσουμε καί τά δύο στόν Θεό.
Νά γιάσουμε τήν νηστεία πού κρατομε. Νά κηρύξουμε γκράτεια παθν. Μέ δάκρυα ς φωνάξουμε στόν Δεσπότη Χριστό: Δόσε μας, Κύριε, τήν χάρη Σου πού μς βοηθάει νά κάνουμε τά δικά σου θελήματα.
φθασε ἡ ἀρχή τν πνευματικν γώνων. ς φήσουμε κατά μέρος τήν καλοπέραση τοσώματος. Νά αξήσουμε τς ψυχς τά χαρίσματα. Νά συγκακοπαθήσουμε ς δολοι Χριστο, γιά νά δοξασθομε ς τέκνα Θεο. Καί τό Πνεμα τό γιο πού κατοικεμέσα μας, θά φωτίζει τίς ψυχές μας.- Νά νηστεύουμε τήν πνευματική νηστεία. Νά διακόψουμε κάθε δεσμό μέ τά πονηρά. Νά ποφύγουμε τά σκάνδαλα τς μαρτίας. Νά συχγωρομε στούς δελφούς μας  σέ ,τι μς φταιξαν, γιά νά συγχωρηθον καί τά δικά μας παραπτώματα. τσι μόνο θά εμαστε  σέ θέση νά πομε: Κατευθυνθήτω προσευχή μου , ς θυμίαμα νώπιόν σου, Κύριε.
Μέ γκράτεια θά περάσω τήν προθεσμία τς νηστείας, χι μόνο τς κοιλις, λλά θά προσέχω καί τίς λλες εσόδους τς μαρτίας.- Μέ τήν  νηστεία νά καθαρήσουμε τό σμα. Μέ τήν γκράτεια τό πνεμα. Μέ τά δάκρυα νά καθαρήσουμε τήν ψυχή μας καί τσι καθαροί νά προϋπαντήσουμε τόν καθαρό Χριστό.- ς προσφέρουμε στόν Χριστό καί Θεό μας ς δρα επρόσδεκτα καθαρή νηστεία καί ποχή τν κακν.
 Ἡ παθοκτόνος νηστεία πού εναι παροσα πόσχεται νά θεραπεύσει λους κείνους πού  πληγώθηκαν πό τήν μαρτία. - Νά νηστεύσουμε, πιστοί, πό τροφές πού φθείρονται καί πό πάθη λέθρια.-  Μέ τήν  νηστεία εφραινόμενοι, μέ μνωδίες γαλλόμενοι καί μέ προσευχές νά πολεμήσουμε λα τά πάθη καί νά πατήσουμε τίς παγίδες τοδιαβόλου.- Νά ταπεινώσουμε τά πάθη τοσώματος μέ τήν ποχή τν φαγητν  καί τήν ποστροφή τν δονν.
Νά ναλάβετε, δελφοί, τήν πνευματική νηστεία. Μέ τήν γλσσα μή μιλετε δόλια, οτε νά βάζετε μπόδια στόν δελφό σας καί νά τόν σκανδαλίζετε. λλά μέ τήν μετάνοια νά στολίζετε τήν λαμπάδα τς ψυχς. Μέ δάκρυα νά λέτε στόν Χριστό, συγχώρησε τά παραπτώματά μας ς φιλάνθρωπος.
Τό τελευταο σ᾿ ατήν τήν νότητα. Ατό ταν πού μέ παρεκίνησε στό γράψιμο ατς τς μιλίας. ταν, ψυχή μου, νηστεύεις πό φαγητά, λλά δέν καθαρίζεσαι πό τά πάθη, δικα χαίρεσαι πού δέν τρς. Διότι, άν νηστεία σου δέν γίνεται φορμή πρός διόρθωσή σου, σάν ψεύτικη μισεται πό τόν Θεό καί γίνεται μοια μέ τήν νηστεία πού κάνουν οκάκιστοι δαίμονες, οἱ ὁποοι ποτέ τους δέν τρώγουν. Μή λοιπόν μαρτάνεις καί  προσβάλεις τήν νηστεία, λλά μένε κίνητη στίς τοπες ρμές.
 Τό τροπάριο ατό, δελφοί μου, πρέπει νά μς βάλει σέ σκέψεις καί νησυχία. Θά λεγα νά μς τρομάξει. Μήπως μες χουμε τήν ντύπωση τι νηστεύουμε καί τελικά δέν κάνουμε τίποτε. λη νηστεία μας πάει δικα, στά χαμένα. ς τό βάλουμε βαθειά μέσα στό μυαλό μας:νηστεία τότε χει ξία, ταν βοηθάει τόν νθρωπο νά παλλαγεῖ  ἀπό τίς κακίες του.ταν δέν εναι μόνο κόψιμο ρισμένων φαγητν, λλά κυρίως καί πρό πάντων παλλαγή μαρτιν.
ρωτᾶ ὁ ἱερός Χρυσόστομος: Πές μου, δελφέ, τί ποκομίζεις πό τήν νηστεία πού κάνεις; Γιατί γεωργός γι᾿ ατό σπέρνει, γιά νά θερίσει. Οπραματευτάδες γι᾿ ατό γυρίζουν πό τόπο σέ τόπο, γιά νά μαζέψουν χρήματα. Καί οκαραβοκύρηδες γι᾿ ατό κινδυνεύουν     διασχίζοντες  θάλασσες, γιά νά γεμίσουν τά μπάρια τους. Μή μοπες λοιπόν, τόσες μέρες νηστεύω καί δέν τρώγω  ατό ἢ ἐκενο. Δέν πίνω κρασί, δέν πηγαίνω σέ διασκεδέσεις. λλά δεξε τι νῷ ἢσουν ξύθυμος, γινες προς. νῷ ἢσουν σκληροκάρδιος γινες φιλάνθρωπος. φ᾿ ὅσον μεθς πό ργή καί θυμό, τί σημασία χει πού νηστεύεις; ν φωλιάζει μέσα σου φθόνος, τί φελεσαι πού νηστεύεις πό ρισμένα φαγητά;  Δέν σ᾿ ἐρωτλοιπόν τί λογς τραπέζι στρώνεις, λλά ν λλαξες ψυχή.
ν οκοδέσποινα, ψυχή δηλαδή, εναι κδοτη στίς σωτίες, τί μαστιγώνεις τήν πηρέτρια, πού εναι σάρκα; ν ψυχή εναι δεμένη μέ τό κακό, τί παιδεύεις τό σμα; 
λλοπάλι λέγει: Τί μς φελεῖ ἡ νηστεία, ταν δέν τρμε κρέας, κατατρώγουμε μως μέ τήν κατάκριση καί τήν καταλαλιά τίς σάρκες τοῦ ἀδελφομας; Δέν τρς κρέας, λλά μασς τίς σάρκες τοῦ ἀδελφοσου. Λές τι δέν πίνεις ονοπνευματώδη ποτά, λλά δέν παύεις νά βλασφημες. Νηστεύεις, λλά δέν ποφεύγεις τά δικαστήρια.
Εναι ετυχής κενος πού στό τέλος τς Σαρακοστς θά πε: φύλαξα τόν θεσμό τς νηστείας καί νήστευσα λη τήν Σαρακοστή. λλά μύριες φορές ετυχέστερος κενος, πού θά πεμέ συνείδηση: γώ  κοντά  στό γράμμα τς νηστείας τήρησα καί τό πνεμα. Συνήθιζα νά ρκίζωμαι μέ τό παραμικρό, νά ξάπτωμαι εκολα, νά βλασφημσυχνά, νά καταλαλεκολώτατα, νά συχνάζω σέ ποπτα κέντρα, νά καπνίζω καί νά καταστρέφω τό πολύτιμο δρο τοΘεο, τήν γεία μου, νά χαρτοπαίζω διαφορώντας γιά τήν οκογένειά μου, καί κυρίευσα, δάμασα τά πάθη πού μέ ξουσίαζαν. λα ατά τά κοψα ἢ ἔστω σημαντικά τά περιώρισα. Στήν ψυχή μου πλεε μσος. Σήμερα δέν χω κανένα χθρό. Καί κόμη περισσότερο, μέ τήν χάρη τοΘεοῦ ἔμαθα νά γαπκαί νά προσφέρω τόν βολό μου στόν φτωχό γιά τό κοινό καλό.
Θά τό παναλάβω γιατί εναι σημαντικό: ν περιορισθομε μόνο στή νηστεία τν φαγητν, κάνουμε νηστεία δαιμονική καί δέν φελούμεθα καθόλου, φοοδαίμονες νηστεύουν, λλά ποτέ τους δέν διορθώνονται, δέν μετανοον, δέν κάνουν ποτέ κανένα καλό.  Νηστεία δέν εναι ἡ ἀλλαγή τς κατσαρόλας, λλά ἡ ἀλλαγή τς καρδις.
Μή λησμονομε κόμη, γαπητοί μου, τι νηστεία γενντήν λεημοσύνη καί τήν φιλανθρωπία. Περιορίζει τίς νάγκες μας. Μετριάζει τήν κατανάλωση  τν λικν γαθν γιά τόν αυτό μας, στε νά κάνουμε οκονομία, νά χουμε περίσσευμα καί ατό νά τό προσφέρουμε στούς φτωχούς δελφούς μας. Εναι ἡ  «γία μερίδα», γιά τήν ποία κάνουν λόγο οΠατέρες τς κκλησίας μας.
Λέγει ὁ Ὠριγένης: «Μακάριος νηστεύων, να λεήσπένητα».
Σ᾿ ατό τό θέμα μς λένε τά τροπάρια τοΤριωδίου: Ὁ ἀγώνας τς νηστείας εναι εκαιρία μετανοίας καί πρόξενος ζως αωνίου, άν πλώσουμε τά χέρια μας γιά λεημοσύνη. Τίποτε δέν σώζει τήν ψυχή σο μετάδοσις σ ᾿ ατούς πού χουν νάγκη. Ἡ ἐλεημοσύνη νάμεικτη μέ τήν νηστεία σώζει κ θανάτου τόν νθρωπο. Ατήν νά δεχθομε, νά γαπήσουμε, γιατί τίποτε δέν εναι σο μέ ατήν. Εναι κανή νά σώσει τίς ψυχές μας.
ρθε, ψυχή μου, καιρός τς μετανοίας, μή διαφορήσεις. Δόσε ψωμί στούς πεινασμένους, προσευχήσου στόν Κύριο μέρα- νύχτα, κάθε ρα γιά νά σωθες.
ς ρχίσουμε, λαοί, τήν καθαρή νηστεία, ἡ ὁποία εναι τν ψυχν σωτηρία. ς δουλεύσουμε στόν Κύριο μέ φόβο. Μέ τό λάδι τς φιλανθρωπίας καί λεημοσύνης νά λείψουμε τά κεφάλια μας καί μέ τό δωρ τς γνοίας νά νίψουμε τά πρόσωπά μας. Μή βατολογήσουμε στίς προσευχές, λλά πως πό τόν Κύριο διδαχθήκαμε τσι νά λέμε: Πάτερ μν ὁ ἐν τος ορανος...ρσαι μς πό τοπονηρο.
φονηστεύσουμε, δελφοί, σωματικς, ς νηστεύσουμε καί πνευματικς. Νά λύσουμε κάθε σύνδεσμο δικίας. Νά δώσουμε ψωμί στούς πεινασμένους καί φτωχούς στέγους νά μαζέψουμε μέσα στά σπίτια μας, γιά νά λάβουμε τό μέγα λεος.
Μέ νηστεία καί προσευχή νά καθαρίσουμε τούς αυτούς μας καί μέ τήν προσφορά στούς φτωχούς νά πηρετήσουμε τόν Θεό. Νά στενάξουμε, νά πενθήσουμε θερμά, σο χουμε καιρό πιστροφς, γιά νά λυτρωθομε πό τό αώνιο πένθος τς φωτις τς κολάσεως.
ς σπεύσουμε νά καθαρίσουμε  διά τς νηστείας τόν ρύπο τν μαρτιν μας. Διά τς λεημοσύνης καί τς φιλανθρωπίας πρός τούς  φτωχούς νά μπομε στόν νυμφνα τοΧριστο, πού δίνει σέ μς τό μέγα λεος.
Νά θρέψουμε φτωχούς. Νά δώσουμε λεος, γιά νά λάβουμε λεος. Μέ τό γιασμένο νερό τς νηστείας  νά καθαρίσουμε τίς κηλίδες τς ψυχς.
Βλέπουμε πώς νηστεία δέν πάει μόνη της. Τήν συνοδεύουν καί λλες ρετές, λλα καλά ργα, πως προσευχή, ἡ ἐλεημοσύνη, συγχωρητικότης κ.. Εναι τόσο μεγάλη δύναμις τς λεημοσύνης, στε  μπορενά συγχωρεῖ ἁμαρτίες, νά σώζει ψυχήν κ θανάτου καί νά βγάζει ψυχές πό τήν αώνια κόλαση.
Κάνω μία πλσκέψη: ν ποφάσιζαν οχριστιανοί μας νά νηστεύσουν πό ονοπνευματώδη ποτά, τότε τά χρήματα πού θά περίσσευαν θά σαν ρκετά νά λύσουν τό πρόβλημα τς πείνας στίς φτωχές λληνικές οκογένειες. άν μάλιστα φάρμοζαν τήν νηστεία τοτσιγάρου νδρες καί γυνακες ( πού μόνο κακό τούς προξενε), καί ογυνακες καμναν νηστεία στά καλλυντικά, ( πού εναι περιττά, χρηστα, κόμη δέ καί βλαβερά), θά μπορούσαμε νά πουλώσουμε πολλές λλες πληγές ναξιοπαθούντων συνανθρώπων μας.
νθυμομαι, πρίν πό πολλά χρόνια γινόταν μία ρευνα στήν τηλεόραση καί ρωτοσαν διάφορες γυνακες, ν σαν διατεθημένες, νά προσφέρουν κάτι γιά τά παιδιά  πού πεθαίνουν πό τήν πείνα καί τίς ρρώστειες. πογοητεύτηκα πό ,τι εδα, καί κουσα. Καμμία δέν θελε νά βοηθήσει προβάλλοντας νόητες σο καί ξοργιστικές παντήσεις. Κάποια επε χι, γιατί δέν θά εχε νά γοράσει τά καλλυντικά της. Ἡ ἄλλη πάλι ρνήθηκε, γιατί , ν δινε γι᾿ ατά  τά παιδιά, δέν θά μποροσε νά γοράσει κονσέρβες μέ μπιφτέκια γιά τόν σκύλο της!!! κεφτάσαμε. ματαιοδοξία μας, τά μοτρα μας πού θά τά φνε τά σκουλίκια κι᾿ ἕνας σκύλος νά χουν μεγαλύτερη ξία πό τά θα παιδιά, πού ποφέρουν καί πεθαίνουν πό τήν πείνα. Κι᾿ ὕστερα θέλουμε νά λεγώμαστε νθρωποι καί μάλιστα χριστιανοί. ρωτ, ατοί οἱ ἂνθρωποι θά δον ποτέ πρόσωπο Θεο;  Θά δον σο εδε κενος ὁ ἄσπλαχνος πλούσιος τς γνωστς παραβολς, πού διαφοροσε γιά τόν φτωχό Λάζαρο. Καί σο εδε ὁ ἄλλος φρων πλούσιος τοΕαγγελίου, πού σκεφτόταν μόνο τόν αυτό του καί κανέναν λλον.
Τονίζουμε λοιπόν καί παναλαμβάνουμε, τι νηστεία πρέπει νά μς κάνει  οκονόμους, λεήμονες καί  φιλανθρώπους.
ς δομε στή συνέχεια τήν δύναμη πού χει  νηστεία καί  πόσο φελετόν νθρωπο.  Τά τροπάρια εναι πάρα πολλά. μες θά ναφέρουμε κάποια πό ατά.
νηστεία νέδειξε τόν Μωϋσθεόπτη. Ατόν μιμήσου κι᾿ ἐσύ, ψυχή μου, καί νάλαβε τήν νηστεία. τσι θά κατορθώσεις κι᾿ ἐσύ θεες ναβάσεις, γιά νά δες  τοΘεοτήν λαμπρότητα.
περευλογημένη χάρις τς πανσέπτου νηστείας. Δι᾿ ατς δοξάσθη Μωϋσς καί δέχθηκε μέ γράμματα τόν λόγο τοΘεο. Οτρες παδες οἱ ἐν καμίνῳ ἀνεδείχθησαν πιό δυνατοί πό τήν φωτιά. Μέ ατήν κι᾿ ἐμες νά κατασβύσουμε τά πάθη πού φλογίζουν τήν σάρκα. Μέ τήν νηστεία ὁ Ἠλίας γινε φλογερός ρματηλάτης, δέ Παλος φρικτός ορανοδρόμος, φοῦ ἀνέβηκε ως τρίτου ορανο. Γι᾿ ατό κι᾿ ἐμες νά νηστεύσουμε πό κακίες, γιά νά νεβομε σέ ψη παθείας. 
νήστευσε κάποτε προφήτης Δανιήλ, μαζί καί οτρες παδες καί τσι σπασαν τά σαγόνια τν λεονταριν καί κατεπάτησαν τήν φλόγα πού καιγε τά πάντα. Ατούς τούς τρες νεαρούς νά ζηλέψουμε, γιά νά ποφύγουμε τήν φωτιά τς κολάσεως, πως κενοι τήν κάμινο τς Βαβυλνος.- Ποιός σβυσε τήν μεγάλη φλόγα τς καμίνου; ποιός φραξε τά στόματα τν θηρίων; σφαλς νηστεία. Ατήν νά γαπήσουμε κι᾿ ἐμες, δελφοί.
Στό ρος Χωρήβ φοκαθαρίσθηκε μέ τήν νηστεία ὁ Ἠλίας, εδε τόν Θεό. Νά καθαρίσουμε κι᾿ ἐμες μέ τήν νηστεία τίς καρδιές μας καί θά δομε τόν Θεό.- νήστευσε προφ. λισσαος καί πέδωσε ζωντανό τό παιδί τς Σωμανίτιδος. πό ατό νά καταλάβουμε πόσο μεγάλο καλό εναι νηστεία. μες φονεκρωθομε ς πρός τίς δονές τν παθν, θά ναστηθομε καί πάλι.
νηστεία  διέσωσε κάποτε τόν ωνμέσα στήν κοιλιά τοκήτους. ς νηστεύσουμε κι᾿ ἐμες μέ τήν καρδιά μας γιά νά ποφύγουμε τήν φθορά τς γεένης.
νήστευσε ὁ Ἰωσήφ καί πέφυγε τήν μαρτία μέ τήν παράνομη κείνη γυναίκα. τσι πέτυχε νά γίνει βασιλεύς τς Αγύπτου. Γι᾿ ατό κι᾿ ἐμες μέ τήν νηστεία θά σβύσουμε τά πυρωμένα βέλη τοῦ ἐχθροδιαβόλου.
πως Σαμψών νδυναμώθηκε πό τήν νηστεία καί φόνευσε να λεοντάρι, τσι κι᾿ ἐμες νά σκοτώσουμε, σάν λλο θηρίο τόν δαίμονα τς κοιλις καί δέν θά μς ξαπατήσει Δαλιδτν παθν.
νήστευσε καί Κύριος ς νθρωπος, γιά νά μς δώσει καλό παράδειγμα  καί τσι νίκησε τόν πειράζοντα διάβολο. δειξε μέ ατόν τόν τρόπο ποιά πρέπει νά εναι καί δική μας διαγωγή. νήστευσε Λυτρωτής μας ησος Χριστός καί ρισε γιά μς τόν καιρό τς νηστείας, γιά νά καθαρίζουμε τίς κηλίδες τς ψυχς. ς προσέλθουμε λοιπόν οπιστοί, γιά νά λάβουμε τήν συγχώρηση.
Μέ προσευχές καί νηστεες  θά κάνουμε σπλαχνικό γιά μς τόν Λυτρωτή. Χαίρεται πολύ Κτίστης μέ τήν μετάνοια τν κτισμάτων Του.
φοδεχθήκαμε τό δρο τς νηστείας, ς δοξάσουμε κενον πού μς τό δωσε, γιά νά σωθομε. Ατό νά ργασθομε μέ κόπο, γιά νά λάβουμε πό τά χέρια τοΘεοτήν συγχώρηση γιά λα σα φταίξαμε. 
νηστεία εναι φέλιμη γιά λο τόν χρόνο σ᾿ ὅσους τήν προτιμον καί τήν τηρον. Δέν τολμον οδαίμονες νά πειράξουν τόν νηστευτή, λλά καί οφύλακες γγελοι τς ζως μας παραμένουν προθυμώτερα καί πλησιέστερα σέ μς, πού καθαριζόμαστε μέ τήν νηστεία. 
λαμψε επρέπεια τς γκρατείας, ἡ ὁποία διώχνει τό σκοτάδι τν δαιμόνων. Πλησίασε  σεμνότης τς νηστείας, πού φέρνει τήν ατρεία τν ψυχικν παθν.- ς προσφέρουμε στόν Χριστό πού ταπεινώθηκε γιά μς νηστεία, δάκρυα, προσευχή, θος ταπεινό, γιά νά μς βραβεύσει μέ τήν συγχώρηση λων σων φταίξαμε.- Νά κάνουμε λοι μας νηστεία καθαρή καί χωρίς μαρτίες, καί τώρα καί πάντοτε, γιά νά βρομε πταισμάτων τήν συγχώρηση.
νηστεία πού ρθε, μς καλεῖ ὅλους σέ μετάνοια. ς τρέξουμε λοι μέ πόθο καί ς καταλάβουμε  πόσο μεγάλο εναι τό δρο τς γκρατείας.
Εδαμε καί τήν ξία τς νηστείας, τά εεργετικά της ποτελέσματα. Πρέπει μως νά σημειώσω, πώς δέν γνωρίζω τί δέα χει καθένας μας γιά τήν νηστεία καί πόσο τήν τιμ. ν δέν πολαύσαμε κόμη τά εεργετικά της ποτελέσματα, ς σκεφθομε καί ς ρευνήσουμε τήν ζωή μας, μήπως κόμη δέν νηστεύσαμε σωστά, μήπως δέν νηστεύσαμε θεάρεστα.
 μως, γαπητοί μου, πειδή ατή ξεπερντά νθρώπινα μέτρα, δέν μπορομε νά τήν κατορθώσουμε μόνοι μας. Χρειαζόμαστε τήν ξ ψους δύναμη, τήν βοήθεια τοΘεο. Στόν πνευματικό μας γώνα πρέπει νά χουμε συναγωνιστή τόν Χριστό, Ατόν πού ρισε τήν νηστεία. ς δομε κάποια τροπάρια, πού ναφέρονται στό θέμα ατό. Τά πρτα ναφέρονται στήν Παναγία, κάποια λλα στούς γγέλους καί στούς λοιπούς γίους.
Δέσποινα Παναγία, σύ πού εσαι ατία λων τν γαθν,  πολύ σέ παρακαλομε, μέ τήν μεσιτεία σου  νά μπομε λοι μαζί στόν γώνα τς νηστείας  καί ξίωσέ μας νά φτάσουμε καί στό τέλος της, τό ποο νά εναι σωτήριο.
Τώρα πού πρόκειται νά περάσουμε τήν πύλη τς νηστείας, παρακαλομε σένα τήν πύλη τοΘεο, Δέσποινα Παναγία, νά ρθεις κι᾿ ἐσύ μαζί μας, γιά νά νοίξεις τόν νομας στό νά πράττουμε τά θεα θελήματα.
Γίνε συνεργός μου, Δέσποινα γνή, τώρα πού μπαίνω στό στάδιο τς νηστείας.
ρχές, ξουσίες καί Χερουβείμ καί λες οἱ ἐπουράνιες νοερές δυνάμεις, παρακαλέστε τόν Κύριο καί Θεό, νά κτελέσουμε τόν καιρό τς νηστείας  μέ μετάνοια καί κάθε σεμνότητα.
Θεηγόροι προφται, θεοειδες μάρτυρες, θεοι μαθηταί τοΣωτρος, κετεύσατε τόν πανοικτίρμονα Κύριο, νά ρχίσουμε καλς τό στάδιο τς νηστείας καί θεάρεστα  νά  τό φέρουμε ες πέρας.  (Εναι λήθεια πώς πολλοί τό ξεκινον, λλά σταματον σέ μία βδομάδα. λένε τι νηστεύουν, σύμφωνα μως μέ τήν δική τους πιθυμία καί ποψη, δηλ. δέν τρνε κρέας, καταλύουν λα τά λλα φαγητά. Ατό σφαλς εναι κοροϊδία καί χι νηστεία).
λο τό θεο πλθος τν γγέλων καί τν γίων οχοροί παρακαλέστε πολύ τόν γαθό Θεό, νά μς δυναμώσει, γιά νά τρέξουμε χωρίς μπόδια τό θεο στάδιο τς νηστείας καί νά μς ναδείξει νικηφόρους.
Νά ποθήσουμε τήν νηστεία τς ψυχς, ἡ ὁποία μέ τήν βοήθεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μαραίνει πάθη χαλεπά καί μς νισχύει  νά κάνουμε πράξεις πού ζητάει πό μς Θεός. Τόν νοστέλνει στόν ορανό καί προξενετήν συγχώρηση τν μαρτιν, τήν ποία μς δωρίζει οκτίρμων Θεός.
Θερμή ς εναι προσευχή μας πρός τόν ησοΧριστό, πως τό λέγει να τροπάριο: περάγαθε Λόγε, ξίωσέ μας νά περάσουμε τόν καιρό τς νηστείας μέ βαθειά ερήνη. Διάλυσε τήν πάτη τς πικρς μαρτίας. Δόσε μας κατάνυξη καί αματικά δάκρυα. Συγχώρηση τν μαρτιν, στε νά μή διστάζω, λλά μέ πρόθυμη ψυχή νά νηστεύω καί μαζί μέ τούς γγέλους νά μντήν δύναμή Σου.
Δόσε μου, Χριστέ, βροχή πό δάκρυα κατά τήν εχάριστη μέρα τς νηστείας, γιά νά κλαύσω τίς μαρτίες μου. Μέ ατά τά δάκρυα νά πλύνω τήν καθαρσία τν δονν, γιά νά μπορέσω νά παρουσιαστμπροστά σου καθαρός, ταν πρόκειται νά ρθεις  πό τόν ορανό ς δίκαιος  καί μοναδικός Κριτής, γιά νά κρίνεις λους τούς νθρώπους.
γαπητοί δελφοί,
Πήραμε μία μικρή γεύση τν τροπαρίων καί τν μνων τς κκλησίας μας. διδασκαλία τους εναι πολύ μεγάλη, οράνια. Εναι κρμα νά μή προσέχουμε, νά μή στρέφουμε σ᾿ ατά τό νδιαφέρον μας. Εναι λήθεια πώς χάνουμε πολλά. σημερινή μιλία ς γίνει  ατία καί φορμή νά ξυπνήσουμε. ς γίνει να ρέθισμα γιά νά κομε μέ προσοχή τά ψάλματα στίς διάφορες κολουθίες.  Θά βγομε πολύ φελημένοι καί θεολογικά καταρτισμένοι, διότι ποπνέουν ρωμα πίστεως, εσεβείας καί θεολογίας.

σο γιά τήν νηστεία πού διερχόμαστε, «δού καιρός επρόσδεκτος, δού καιρός μετανοίας. ποθώμεθα τά ργα τοσκότους καί νδυσώμεθα τά ργα τοφωτός. πως διαπλεύσαντες τό τς νηστείας μέγα πέλαγος ες τήν τριήμερον νάστασιν καταντήσωμεν τοΚυρίου καί Σωτρος μν ησοΧριστο, τοσώζοντος τάς ψυχάς μν. μήν.-

Δεν υπάρχουν σχόλια: