Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία προβάλλει σήμερα τόν μεγαλύτερο καί σπουδαιότερο ἄνδρα, πού γέννησε γυναίκα στή γῆ. Σύμφωνα μέ τά ἀψευδῆ λόγια τοῦ Κυρίου μας δέν ὑπάρχει μεγαλύτερος ἀπό αὐτόν. Εἶναι ὁ Τίμιος Πρόδρομος, ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής, πού ἀξιώθηκε νά βαπτίσει τόν Χριστό, τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ.
Τί ἦταν ὁ Ἰωάννης; Κατ᾿ ἀρχήν ἄνθρωπος ὅπως κι᾿ ἐμεῖς.Ὑπάρχουν ἄνθρωποι καί ἄνθρωποι. Ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού εἶναι ἄγριοι σάν θηρία καί ἀσεβεῖς σάν τούς δαίμονες. Ἔτσι λένε οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας: Μακρυά ἀπό τόν Θεό ὁ ἄνθρωπος ἤ κτηνώδης γίνεται ἤ δαιμονιώδης.
Ὑπάρχουν ὅμως καί ἄνθρωποι χαριτωμένοι, γεμάτοι ἀπό τήν χάρη τοῦ Θεοῦ. Ἔλεγε ὁ ἀρχαῖος ποιητής Μένανδρος, πόσο χαριτωμένος εἶναι ὁ ἄνθρωπος, ὅταν πραγματικά εἶναι ἄνθρωπος. Χαριτωμένοι εἶναι οἱ ἄνθρωποι τῆς ἀρετῆς, ὅσοι ἔφτασαν σέ ὕψη ἁγιότητος. Αὐτοί ἀξίζει νά ὀνομάζωνται ἄνθρωποι. Ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος ἦταν καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής. Μέ τήν ἄσκησή του ἔγινε ἐπίγειος ἄγγελος, ἔνσαρκος ἄγγελος.
Ἀπό μικρό παιδί ζοῦσε στήν ἔρημο, πού εἶναι τό πανεπιστήμιο τοῦ Θεοῦ. Ἔζησε μέ θαυμαστή ἐγκράτεια. Σταγόνα κρασί δέν ἔβαλε ποτέ στό στόμα του. Ποτό του ἦταν τό νερό τοῦ Ἰορδάνου. Τροφή του ἀκρίδες καί μέλι ἄγριο. Ἡ ἐνδυμασία του πολύ ἁπλῆ. Ἕνα ροῦχο ἀπό τρίχες καμήλου καί στή μέση του εἶχε μία δερμάτινη ζώνη. Γιά στρῶμα εἶχε τό χῶμα. Γιά σκέπασμα τά ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ. Συντροφιά του τά ἄγρια θηρία. Βιβλία δέν εἶχε, μελετοῦσε ὅμως τό βιβλίο τῆς θείας δημιουργίας. Καί ὅταν ἦρθε ἡ ὥρα, ἔλαβε τήν ἐντολή ἀπό τόν Θεό νά ἐκτελέσει τήν ἀποστολή του.
Τά ρεῖθρα τοῦ Ἰορδάνου τά ἔκανε ἄμβωνα καί ἀπό ἐκεῖ ἔκανε τό κήρυγμά του. Κήρυγμα ζωηρό καί ζωντανό. Φωτιά καί ἀστροπελέκι ἔβγαινε ἀπό τό στόμα του. Ἀκούγοντάς τον νόμιζες, ὅτι βροντᾶ καί ἀστράφτει ὁ οὐρανός.
Ἄλλοι προσπαθοῦσαν μέ γλυκόλογα καί κολακεῖες νά εὐχαριστήσουν τούς ἀκροατές τους. Ὁ Ἰωάννης δέν εἶχε ἀνιαρά-ἄνοστα γλυκόλογα. Ἦταν τά λόγια του αὐστηρά, γιά νά ξυπνήσει τίς κοιμισμένες συνειδήσεις.
Θέλετε νά ἀκούσετε τί ἔλεγε; Γενήματα ἐχιδνῶν. Δηλαδή παιδιά τῆς ὀχιᾶς. Φίδια κολοβά, πού ἡ γλῶσσα σας στάζει φαρμάκι. Πού δέν κάνετε τίποτε ἄλλο ἀπό τό νά συκοφαντεῖτε, νά διαβάλετε καί νά φονεύετε τούς προφῆτες, τούς ἀπεσταλμένους τοῦ Θεοῦ. Ποιός σᾶς εἶπε, ὅτι μπορεῖτε νά ξεφύγετε ἀπό τήν ὀργή τοῦ Θεοῦ; Νά ξέρετε ὅτι ὁ Θεός δέν θά σᾶς ἀφήσει ἀτιμώρητους. Θά ἔρθει καί ἡ δική σας ὥρα, ἡ ὥρα τῆς τιμωρίας, ἄν δέν φέρετε καρπούς μετανοίας.
Σέ ποιούς τά ἔλεγε αὐτά; Ποιοί ἦταν ἀπό κάτω οἱ ἀκροαταί του; Ἱερεῖς καί Ἀρχιερεῖς τῶν Ἑβραίων, Σαδδουκαῖοι καί φαρισαῖοι. Δηλαδή οἱ ἄρχοντες τοῦ Ἰσραήλ.
Τώρα θά ρωτοῦσε κάποιος: Ἀντί νά τούς πεῖ εὐχαριστῶ, πού ἦρθαν νά τόν ἀκούσουν, τούς κατακεραυνώνει, δείχνει τόση αὐστηρότητα;
Ὁ Ἰωάννης ἔβλεπε μακρυά, γι᾿ αὐτό ἤξερε τί ἔλεγε. Ἐμεῖς εἴμαστε κοντόφθαλμοι, ἐκεῖνος ἔβλεπε μακρυά. Δέν θά περνοῦσε πολύς χρόνος καί θά ἐκδηλωνόταν ἡ κακία τους. Αὐτοί πού τώρα ἀκοῦνε τόν Ἰωάννη, σέ λίγο θά εἶναι στά κριτήρια Ἄννα-Καϊάφα καί τοῦ Πιλάτου καί θά φωνάζουν σταύρωσον-σταύρωσον Αὐτόν.
Ἦταν αὐστηρός ὁ Τίμιος Πρόδρομος, γιατί ἦταν ἄνθρωπος τῆς ἀγάπης. Ἤλεγχε ἀπό ἀγάπη. Προειδοποιοῦσε τούς ἀκροατάς του, γιά νά μή φτάσουν στήν καταστροφή. Δέν ἤθελε τήν τιμωρία τους, ζητοῦσε τήν μετάνοιά τους.
Ὁ Θεός σᾶς δίνει παράταση, γιά νά ἐξοφλήσετε τό χρέος σας. Ὅμως εἶναι ἡ τελευταία σας προθεσμία. Μετά τσεκούρι καί φωτιά, γιά ὅσους δέν μετανοήσουν. Ἤδη ἡ ἀξίνη πρός τήν ρίζαν τῶν δένδρων κεῖται. Πᾶν δένδρον μή ποιοῦν καρπόν καλόν ἐκκόπτεται καί εἰς πῦρ βάλλεται. Ὅποιος δέν φέρνει καρπούς μετανοίας εἶναι γιά τήν φωτιά, γιά τήν κόλαση.
Ἀγαπητοί μου,
Ὁ Τίμιος Πρόδρομος φωνάζει καί σέ μᾶς σήμερα μετανοεῖτε. Εἶναι ἡ τελευταία προθεσμία τῆς ἀνθρωπότητας, μά αὐτή-δυστυχῶς-δέν μετανοεῖ. Οἱ ἀρχηγοί τῶν κρατῶν συναντῶνται, μά τίποτε οὐσιαστικό δέν κάνουν. Ἐξωτερικά ἔχουν κουβέντες καί γλυκόλογα. Μέσα τους γεμάτοι πονηρίες καί πρόθεση νά ἐξαπατήσουν ὁ ἕνας τόν ἄλλο. Δέν εἶναι εἰλικρινεῖς, δέν λένε τήν ἀλήθεια.
Καί ἡ μικρή μας Πατρίδα κάποτε ἦταν δέντρο γεμάτο ἄνθη εὐωδιαστά καί γλυκεῖς καρπούς. Γέννησε ἄνδρες μεγάλους, σοφούς, ἥρωες καί ἁγίους, ἐνῷ τώρα ἔγινε ξέρα καί ἐρημιά. Ἔφερε φτώχεια, ὄχι τόσο στά οἰκονομικά, ὅσο στά πνευματικά. Τραγική ἡ κατάστασις. Δέντρο μέ λαμπρή ἱστορία χιλιάδων ἐτῶν κατήντησε ἄκαρπο. Ὁ Τίμιος Πρόδρομος μέ τό τσεκούρι του ἔχει πολλά ξερά κλαδιά νά κόψει καί νά πετάξει.
Ἀλλά καί ἐμεῖς, ὁ καθένας μας, εἶναι δέντρο. Τό κάθε δέντρο ἔχει τούς καρπούς του. Ἐμεῖς πρέπει νά κάνουμε καρπούς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νά φέρουμε ἀρετές. Σύμφωνα μέ τούς λόγους τοῦ ἀποστόλου Παύλου ὁ καρπός τοῦ Πνεύματος εἶναι ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, ἀγαθωσύνη, μακροθυμία, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια. Πρέπει νά φέρουμε καρπούς, ἀλλά ποῦ εἶναι οἱ καρποί, ποῦ εἶναι ἡ μετάνοιά μας;
Τώρα στό νέο ἔτος ὁ Θεός νά μᾶς δώσει μετάνοια. Μικροί καί μεγάλοι, Κληρικοί καί λαϊκοί, ἄρχοντες καί ἀρχόμενοι, ὅλοι ἔχουμε ἀνάγκη μετανοίας. Ὅταν ἕνας Μέγας Ἀντώνιος ἔλεγε στά πνευματικά του παιδιά, παρακαλέστε τόν Θεό νά μοῦ δώσει μετάνοια, ἐμεῖς τί πρέπει νά ποῦμε καί τί πρέπει νά κάνουμε; Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, δόσε μας εἰλικρινή μετάνοια. Φώτισέ μας. Μαλάκωσε τίς καρδιές μας, γιά νά μή πάθουμε αὐτά , πού ἔλεγε ὁ Τίμιος Πρόδρομος. Ἀμήν.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου