Ὁ ἅγιος Ἀπόστολος Ἀνδρέας ὀνομάζεται Πρωτόκλητος, γιατί πρῶτος γνώρισε τόν Χριστό καί πρῶτος τόν ἀκολούθησε.Καί αὐτό τό βλέπουμε μέσα στά ἱερά Εὐαγγέλια.
Ἡ πρώτη περίπτωση ἦταν τότε πού τόν εἶδε ὁ Τίμιος Πρόδρομος στίς ὄχθες τοῦ Ἰορδάνου, σήκωσε τό χέρι του, ἔδειξε τόν Χριστό καί εἶπε: Ἴδε ὁ ἀμνός τοῦ Θεοῦ... Χωρίς καθυστέρηση καί ἄλλα λόγια ὁ Ἀνδρέας, πού μέχρι τότε ἦταν μαθητής τοῦ Προδρόμου, ἀκολούθησε τόν Χριστό μαζί μέ ἕναν ἀκόμη μαθητή τόν Ἰωάννη, υἱό τοῦ Ζεβεδαίου.
Ἡ ἄλλη περίπτωσις ἦταν, ὅταν κατήρτιζαν τά δίκτυα, μπάλωναν καί περιποιόντουσαν τά δίκτυα στό ἀκρογιάλι τῆς λίμνης τῆς Γαλιλαίας. Μέ ἕναν λόγο τοῦ Χριστοῦ, δεῦτε ὀπίσω μου, σηκώθηκαν οἱ τέσσερις μαθηταί, ἀνάμεσά τους καί ὁ Ἀνδρέας καί ἀκολούθησαν τόν Ἰησοῦ Χριστό.
Κάνω τώρα μία σκέψη:Ἐκεῖνοι οἱ μαθηταί δέν ἤξεραν ἀκόμη καλά ποιόν ἔχουν μπροστά τους. Ποιός εἶναι αὐτός πού τούς μιλάει; Τί θά κάνουν μαζί του, πῶς θά ζήσουν; Ποιό τό μέλλον καί ἡ σταδιοδρομία τους; Σέ ποιούς θά ἀφήσουν τιούς γονεῖς καί τίς οἰκογένειές τους; Τίποτε ἀπό αὐτά δέν σκέπτονται. Πρόθυμα κάνουν ὑπακοή καί ἀκολουθοῦν τόν Χριστό. Ἕνα κήρυγμα ἄκουσαν ἀπό τόν χριστό, ἕνα θαῦμα εἶδαν, ἐκεῖνο τῆς θαυμαστῆς ἀλιείας καί θαμπώθηκαν. Αὐτά τούς ἔκαναν νά ἀφήσουν τά πάντα καί νά τόν ἀκολουθήσουν. Νά συνδεθοῦν γιά πάντα μαζί του, ἀκόμη καί νά πεθάνουν γιά τήν ἀγάπη του.
Ὁ ἀπόστολος Ἀνδρέας ἔχει σχέση καί μέ τήν πατρίδα μας. Ἀπό τό Βυζάντιο πού ἦταν ἔφτασε στήν Πελοπόννησο καί κατέληξε στήν Πάτρα, ὅπου ἐκήρυξε καί ἐμαρτύρησε. Τόν σταύρωσαν σάν τόν Χριστό, ἀλλά μέ μία διαφορά πού τό ζήτησε ὁ ἴδιος. Νά τόν σταυρώσουν μέ τό κεφάλι πρός τά κάτω. Γιαὐτό τά χώματα τῆς Πατρίδας μας εἶναι ἁγιασμένα ἀπ᾿ἄκρου εἰς ἄκρον. Πάνω σ᾿ αὐτά περπάτησαν οἱ Ἀπόστολοι καί πολλοί ἄλλοι Ἅγιοι καί τά πότισαν μέ τό αἷμα τους.
Ἐμεῖς σήμερα ὑποτίθεται, ὅτι γνωρίζουμε τόν Χριστό. Ξέρουμε ποιόν ἔχουμε ἀπέναντί μας. Εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, πού ἦρθε στή γῆ, γιά νά σώσει τόν κόσμο. Δύο χιλιάδες χρόνια ἔχουμε τήν Ἐκκλησία του. Εἴκοσι αἰῶνες τώρα κρατοῦμε τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ στά χέρια μας. Ξέρουμε πολλά ἀπό τήν ζωή του, ἀπό τά θαύματα καί τήν διδασκαλία του. Τό θέμα εἶναι, πόσο σωστά τόν πιστεύουμε; πόσο τόν ἀκολουθοῦμε μέ συνέπεια; Τί εἴμαστε πρόθυμοι νά προσφέρουμε ἤ νά κάνουμε γιά τήν δόξα του; Πόσο μιλᾶμε γιαὐτόν πρῶτα στά παιδιά μας, μέσα στήν οἰκογένειά μας καί ἔπειτα παρά ἔξω σέ ὅλο τόν κόσμο;
Ἀγαπητοί μου,
Πολλές φορές ἀναφερόμαστε στήν προθυμία τῶν μαθητῶν νά ἀκολουθήσουμε τόν Χριστό, ἀλλά κάνουμε τό λάθος νά λησμονοῦμε τούς γονεῖς τους. Ὅταν ὁ Κύριος κάλεσε τούς μαθητάς κι᾿ἐκεῖνοι τόν ἀκολούθησαν, ἦταν παρών ὁ πατέρας τους Ζεβεδαῖος. Δέν διαμαρτυρήθηκε, δέν ἔκλαψε, δέν προσπάθησε νά τούς ἐμποδίσει, ὅπως συνήθως γίνεται σήμερα, ἄν κάποιος νέος θέλει νά ἀκολουθήσει τόν Χριστό. Καί μάλιστα τί βλέπουμε μέσα στά Εὐαγγέλια; Ἀκολουθεῖ καί ὑπηρετεῖ τόν Χριστό καί ἡ μητέρα τῶν ἀποστόλων Ἰωάννου καί Ἰακώβου. Μένει μαζί του μέχρι τό τέλος. Εἶναι κοντά στόν σταυρό μαζί μέ τήν Παναγία. Εἶναι μία ἀπό τίς μυροφόρες γυναῖκες. Οἱ γονεῖς τῶν μαθητῶν δέν ἀντέδρασαν, ὅταν τά παιδιά τους ἔγιναν μαθηταί τοῦ τιμίου Προδρόμου, οὔτε ὅταν ἀκολούθησαν τόν Χριστό.
Ξέρετε, ἄν ἐμεῖς ἀδιαφορήσουμε ἤ ἄν τό χειρότερο ἐμποδίσουμε τά παιδιά μας ἤ κάποιον ἄλλον, νά ἀποκτήσουν σχέσεις μέ τόν Χριστό, θά τούς ἔχουμε μάρτυρες κατηγορίας. Τό λέω αὐτό, γιατί εἶναι πολλοί οἱ γονεῖς πού ἐμποδίζουν τά παιδιά τους νά ἐκκλησιάζωνται, νά νηστεύουν, νά ἔχουν πνευματικό καί νά κοινωνοῦν. Καί μάλιστα τούς μαθαίνουν πονηρίες καί ἀτιμίες. Τούς ὁδηγοῦν ἀκόμη καί στήν πορνεία. Αὐτούς τούς γονεῖς, λέει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, σάν ἐγκληματίες θά τούς καταδικάσει ὁ Θεός.
Κάποτε ἕνας νέος πίστεψε μέ ὁλοφάνερη ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ καί πῆγε νά ἐξομολογηθεῖ. Τήν χαρά καί τήν ἀγαλλίαση, τήν κατάνυξη πού αἰσθάνθηκε, δέν περιγράφεται. Τό ἀπόγευμα τῆς ἴδιας ἡμέρας παραπονέθηκε στόν πατέρα του, τήν μάνα του καί στά μεγαλύτερα ἀδέλφια του.
Γιατί ποτέ δέν μοῦ μιλήσατε γιά τόν Θεό; Ὅτι ὑπάρχει Θεός, ὑπάρχει θάνατος καί ψυχή καί κάποτε θά δώσουμε λόγο στόν Θεό γιά τίς πράξεις μας; Γιατί μέ ὁδηγούσατε μέ τίς συμβουλές σας, μέ τούς τρόπους σας στούς δρόμους τῆς ἁμαρτίας, στά καπηλιά καί στά κακόφημα κέντρα (ὑποτίθεται) διασκεδάσεως; Γιατί μέ τήν θέλησή σας μέ ὁδηγήσατε στήν ἁμαρτία, στήν ἀνηθικότητα, στή βρωμιά, στήν ἀπάτη, στή συκοφαντία, στήν κακία, στόν ἐγωϊσμό καί στό πεῖσμα; Γιατί δέν μοῦ διδάξατε τήν ἀρετή, τήν ἀγάπη, τήν καλωσύνη; Γιατί δέν μοῦ μιλήσατε γιά τόν Χριστό; Γιατί;
Αὐτό τό μεγάλο γιατί, δέν θά μᾶς τό ποῦν κάποτε μόνο τά παιδιά μας, ἀλλά θά ἔρθει ὥρα, πού θά μᾶς τό πεῖ καί ὁ Θεός. Θά ἐλέγξει καί τήν δική μας ζωή, μά καί τήν ἀνατροφή πού δόσαμε στά παιδιά μας. Τότε τί θά ἔχουμε νά ποῦμε; Πῶς θά δικαιολογηθοῦμε ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως; Ἀλίμονό μας. Τό θέμα τῆς ἀνατροφῆς τῶν παιδιῶν μας πρέπει νά μᾶς ἀπασχολεῖ σοβαρά καί μόνιμα.
Εὔχομαι, διά πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Ἀνδρέα, νά ἀνοίξει ὁ Θεός τίς καρδιές μας καί τά αὐτιά μας. Νά τόν δεχθοῦμε καί νά ἀκοῦμε τά θεῖα λόγια του. Νά ἀγωνιζώμαστε γιά ὅ,τι μεγάλο καί ὑψηλό. Νά ἀνοίξει ὁ Θεός τό στόμα μας. Νά χαριτώνει τήν γλώσσα μας, γιά νά ὁμιλοῦμε καί νά ὑμνοῦμε τά μεγαλεῖα του. Αὐτός ἔμεινε ἡ μοναδική ἐλπίδα τοῦ κόσμου. Αὐτός εἶναι ἡ σωτηρία μας. Ἀμήν.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου