Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2014

Κυριακή ΙΔ΄Λουκᾶ (1-12-2013)


Τί σοι θέλεις να ποιήσω;
Μεγάλη ντύπωση μς κάνει, πολύ παράξενο μς φαίνεται τό ρώτημα πού πευθύνει Χριστός στόν τυφλό τς εριχος. Τί θέλεις νά σοκάνω; Μά τί λλο θά μποροσε νά ζητήσει νας τυφλός πό τό φς του; Πρός τί λοιπόν ατό τό ρώτημα; 
1ον. πρχε περίπτωσις τυφλός, σο παράξενο καί ν μς φαίνεται, νά μή θελε τό φς του. Νά κμεταλλευόταν τήν πάθησή του, τήν ναπηρεία του γιά οκονομικό φελος. Γιά νά προκαλετόν οκτο τν λλων, νά τόν λυπονται καί νά τοδίνουν λεημοσύνη. 
Γνωρίζω νθρώπους, πού χουν κάποιο πρόβλημα γείας καί δέν πνε στόν γιατρό, δέν θέλουν νά γίνουν καλά, γιατί τσι θά κμεταλλεύωνται τό πρόβλήμά τους, θά μαζεύουν χρήματα χωρίς νά χρειάζεται νά ργάζωνται. 
κόμη εναι λήθεια, πώς κάποιοι συνείδητοι γονες, λλά καί λλοι πού δέν εναι γονες οἱ ἴδιοι σακατεύουν, κακοποιον μικρά παιδιά, τά καθιστον νάπηρα καί τά περιφέρουν μέσα στήν κοινωνία καί παιτον μέ παραπονιάρικο φος, βοηθεστε τό παιδάκι μου πού εναι νάπηρο. Σκοπός καί πιδίωξίς τους εναι νά βγάλουν  εκολο χρμα πό τόν πόνο τν λλων. λοι οτυφλοί δέν θέλουν πάντοτε τό φς τους. λοι οἱ ἄρρωστοι δέν πιθυμον τήν γεία τους γιά πονηρούς σκοπούς, γιά οκονομικά φέλη.
πό τίς Πράξεις τν ποστόλων εναι γνωστό τό περιστατικό μέ τήν δαιμονισμένη στούς Φιλίππους. δαιμονισμένη νέα ταν δούλη, εχε πνεμα πύθωνος καί μάντευε, προέλεγε τά μέλλοντα. ταν τήν θεράπευσε ὁ ἀπόστολος Παλος, ταν βγαλε τό δαιμόνιο, σταμάτησε καί μαντική της κανότητα. 
Βλέποντες οκύριοί της τι χάθηκε ἡ ἐλπίδα τοκέρδους, τς εσπραξης χρημάτων, κατηγόρησαν τούς ποστόλους Παλο καί Σίλα στίς ρχές τοτόπου, τι δθεν οἱ ἄνθρωποι ατοί προκαλον ταραχές στήν πόλη, τι εσάγουν θιμα πού δέν πιτρέπονται στούς Ρωμαίους. 
Ξεσηκώθηκε λαός ναντίον τους, ρμησαν πάνω τους, τούς χτύπησαν, σχισαν τά ροχα τους καί τούς κλεισαν στή φυλακή. λα ατά γιατί νέα δέν θά βγαζε πλέον χρήματα πό τό πάθος της.
Πρό τν πάλι μοῦ ἔλεγε νας τυφλός: Ζητάω πό κάποιους χρήματα δθεν δανικά, λλά δέν πρόκειται ποτέ  νά τά πιστρέψω. Καί τί θά μοκάνουν; Θά μέ πνε στά δικαστήρια τυφλό νθρωπο; Δέν πάρχει χειρότερο πράγμα πό τό νά κάνει κάποιος μπόριο τήν ναπηρία του. Εναι μέγας ξεπεσμός καί σχατος ξευτελισμός τς ξιοπρέπειάς του.
Λοιπόν ατός εναι πρτος λόγος γιά τόν ποο ρωτάει Χριστός τόν τυφλό. Εναι νά θέλει καί ὁ ἄλλος καί τότε θά τοκάνει Χριστός ,τι τοζητήσει.
2ον. δεύτερος λόγος εναι, γιά νά φανεπώς τυφλός δέν εναι νας συνηθισμένος παίτης, κάποιος  πό τούς συνήθεις ζητιάνους, λλά πρόκειται γιά νθρωπο πού χει πίστη. Ατή λλωστε τόν δηγοσε στόν Χριστό, πού μποροσε νά τοδώσει τό φς του. Ατή τόν κανε νά φωνάζει. τυφλός, λέει τό ερό Εαγγέλιο, βόησε, πού σημαίνει φώναζε δυνατά, μέ ση δύναμη εχε. ησο, Υέ Δαβίδ, λέησόν με. Μέ τά λόγια ατά δείχνει τήν πίστη, τι ὁ Ἰησος Χριστός εναι Μεσσίας, Υός τοΘεο, πού ρθε στόν κόσμο. Μάλιστα Κύριος τό μολόγησε, τοτό επε ξεκάθαρα , πίστις σου σέσωκέ σε
σφαλς, γαπητοί μου, Χριστός γνωρίζει ποιοί εμαστε. Γνωρίζει πολύ καλά λες μας τίς νάγκες καί τίς λλείψεις μας. Ζητάει μως μες οἱ ἴδιοι νά τίς πομε, νά τίς κάνουμε ατήματα. Ατό χει μεγάλη βαρύτητα καί ξία. ταν κθέτουμε τίς νάγκες μας, τότε διδάσκουμε τούς αυτούς μας νά κτιμομε τήν ξία τοθείου λέους καί νά τό πιζητομε μέ πιμονή. ν δέν τό κάνουμε, εμαστε νάξιοι τοῦ ἐλέους καί τς θείας βοηθείας. 
Τό διο συμβαίνει καί στήν περίπτωση τς μετανοίας καί ξομολογήσεως. Δέν γνωρίζει Θεός τίς μαρτίες μας; Γιατί πρέπει νά τίς ξομολογηθομε στόν πνευματικό; Γιά νά ταπεινωθομε, γιά νά στριμοχθομε, γιά νά καταλάβουμε πόσο μεγάλο κακό εναι ἡ ἁμαρτία, πόσο μς προσβάλλει  ταν τήν διαπράττουμε καί νά ζητήσουμε τό λεός τοΘεο. Πρέπει νά ζητήσουμε, γιά νά εσακουσθομε. Νά ζητήσουμε, γιά νά μς δώσει. Γιά τήν σωτηρία μας κάτι, στω καί λάχιστο πρέπει νά συμβάλουμε κι᾿ ἐμες. 
Κάνω τώρα μία πλή σκέψη: Τόσοι πολλοί  κολουθοσαν τόν Χριστό. Τόσοι πολλοί πήγαιναν μαζί του. Ατοί δέν εχαν καμία νάγκη, δέν εχαν κανένα πρόβλημα καί εχε μόνο τυφλός; Γιατί δέν τούς βοήθησε Χριστός; Γιατί σχολήθηκε μόνο μέ ναν καί μάλιστα πού στεκε μακρυά καί δέν μποροσε νά πλησιάσει; 
 Γιατί ατός πίστευε, ατός φώναζε καί ζητοσε τό λεός του. Οἱ ἄλλοι τρεχαν ξοπίσω του, χι πό πίστη, οτε πό ελάβεια, λλά πό κάποια περιέργεια. ταν κοντά στόν Χριστό, μά δέν εχαν καμία σχέση μαζί του. Οκαρδιές τους δέν εχαν δοθεσ᾿ ατόν, δέν τόν πίστευαν καί μάλιστα ταν ατοί πού μπόδιζαν τόν τυφλό νά πλησιάσει καί τόν πιτιμοσαν, τόν μάλωναν, γιά νά σιωπήσει. 
Ατό πολύ νά τό προσέξουμε λοι μας. Μήπως μες πού λέμε, τι εμαστε χριστιανοί καί τρέχουμε στίς κκλησίες, μήπως τελικά εμαστε ξένοι καί μακρυά πό τόν Χριστό. Καί χι μόνο ατό, λλά μήπως κάνουμε τό σοβαρό λάθος, τό μεγάλο κακό, νά μποδίζουμε καί τούς λλους νά πλησιάσουν ἤ ἀκόμη μήπως διώχνουμε τούς λλους πό τήν κκλησία καί τόν Χριστό.
Σ᾿ ἕνα πό τά φοβερά οαί πού ξαπέλυσε Χριστός ναντίον τν φαρισαίων ταν καί τό παρακάτω: λοίμονό σας γραμματες καί φαρισαοι ποκριταί, πού οτε σες μπαίνετε στήν βασιλεία τοΘεο, λλ᾿ οτε καί κείνους πού θέλουν νά μπον τό πιτρέπετε.

 Βλέπετε πάπια ἤ ἡ χήνα μπορερνά εναι ρες λόκληρες μέσα στό νερό καί δέν βρέχεται. Τό ψάρι εναι σέ λη του τήν ζωή μέσα στήν θάλασσα, στό λμυρό νερό, χωρίς νά πάρει καθόλου πό τήν λμύρα τς θάλασσας. Ατό πάει νά πε, τι μετράει πολύ τρόπος μέ τόν ποο πλησιάζουμε τόν Χριστό, γιά νά πάρουμε χάρι καί ελογία. Νά πλησιάζουμε χι μέ πιστία, χι μέ περιέργεια, λλά μέ πίστη καί ελάβεια, γιά νά προσφέρει σέ μς Χριστός τό μέγα λεός του. μήν.-

Δεν υπάρχουν σχόλια: